14 maart 2006
Het Franse wetvoorstel, enig in zijn soort, dat het particuliere gebruik van filesharingnetwerken zou legaliseren tegen betaling van een vast bedrag per maand door breedbandinternetters, is in het Franse parlement gesneuveld. De druk van de regering en de entertainmentindustrie bleek de parlementariers te veel. De emoties liepen zo hoog op, zo stelden verschillende afgevaardigden, dat diverse parlementariers woedend de vergadering uitliepen na de stemronde die de eerste legaliseringswet van P2P-netwerken had kunnen worden. De vraag is of er werkelijk winnaars zijn. Al lijkt de wet in het voordeel van de muziek- en filmindustrie te zijn, onderzoek lijkt op het tegendeel te wijzen. Het zou wel eens een Pyrrhus-overwinning kunnen zijn, omdat ze als gevolg van deze wet in Frankrijk veel moet toestaan dat ze eigenlijk niet wil.
Terry Fisher, hoogleraar aan de gerenommeerde Harvard University, rekende dat de voorgestelde maandelijkse vergoeding van 6 euro door Franse breedbandinternetters (wel veel minder dan de eerst voorgestelde 8 tot 12 euro per maand) voor zowel de muziek- als de filmindustrie een omzetstijging zou betekenen van twintig procent, bovenop de huidige omzet. Dat zou het al jaren geclaimde verlies door piraterij via file-sharingnetwerken volledig compenseren! En dat niet alleen; het bedrag zou een gegarandeerde omzet realiseren, die in de loop van de jaren alleen maar zou stijgen. De Franse regering heeft het ondersteunen van de betwiste wet niet aangedurfd, gezien de in 2004 vastgestelde copyrightrichtlijn van de Europese Unie en de plannen die binnen Europa bestaan om P2P-software veel strenger te gaan aanpakken. Maar datgene dat zeker niet goed zal vallen bij de entertainmentindustrie zijn de concessies die de Franse regering heeft moeten doen om de voorstanders van de wet in het Franse parlement om te krijgen. Zo worden de boetes voor muziek- en filmpiraterij zeer aanzienlijk verlaagd. Dat wordt niet meer dan 30 tot 150 euro; waar eerst sprake was van een maximumstraf van 300.000 euro boete plus gevangenisstraf, is dat een peuleschil, waar niet echt een afschrikwekkende werking van uitgaat. De boete van 38 euro is voor illegaal downloaden, die van 150 euro voor het illegaal uploaden van auteursrechterlijk beschermd materiaal. Gevolg is wel dat de thuiskopiewetgeving volledig om zeep is geholpen (downloaden op basis daarvan rechtvaardigen kan dus niet meer). Het vonnis van het Tribunal de Grande Instance, waardoor vorige maand een uploader werd vrijgesproken, kan niet meer als jurisprudentie dienen. Uploaden en downloaden is in alle gevallen illegaal. Desalniettemin: de boetes zijn nu zo laag dat het nauwelijks effect zal hebben op de bestaande prakrijk, zeker niet omdat een ander onderdeel van de nieuwe Franse copyrightwetgeving ernstige consequenties voor de muziek- en filmindustrie zal gaan hebben. Op 16 maart wordt namelijk gestemd over een voorstel om aan de bezwaren zoals die aan het gebruik van Digital Rights Management kleven, tegemoet te komen. Ook hier heeft de Franse regering in het kader van de filesharingwetgeving veel moeten toegeven. De regering stelt voor vanwege de DRM-problemen het omzeilen van dergelijke antikopieertechnieken volledig legaal te maken, volledig tegen de trend in van bijvoorbeeld de Amerikaanse wetgeving. Hierdoor zou bijvoorbeeld het iTunesformaat ook op andere muziekspelers dan de iPod moeten kunnen worden afgespeeld. Volgens analisten kan deze maatregel (die de muziekmarkt volledig openbreekt) er toe leiden dat Apple zijn Franse iTunes-winkels sluit. Het omzeilen van DRM-technieken is voor de muziek- en filmindustrie een heel zure appel, omdat hierdoor de verspreiding van beschermde content fiks wordt gestimuleerd. Het lijkt er dan ook op dat de entertainmentindustrie zichzelf ernstig in de vingers gesneden heeft. De door de Franse regering toegezegde concessies aan de voorstanders van de filesharing-wet hebben waarschijnlijk het tegengestelde effect.
