5 april 2006
De SNIA (Storage Networking Industry Association) kondigde 3 april aan dat het grote vooruitgang heeft gemaakt met een standaard voor het op Google-achtige wijze zoeken van gegevens op interne netwerken. De voorgestelde standaard, Extensible Access Method (XAM ), is gericht op het zoeken van 'fixed content ' en faciliteert gebruikers om informatie te vinden op opslagsystemen, onafhankelijk van de leverancier daarvan, bijvoorbeeld als gevolg van vragen van auditors bij het toetsen van compliance bij bedrijven en organisaties. De zoekmethode is grotendeels gestoeld op de metadata zoals die aan bestanden zijn gekoppeld, automatisch of handmatig gegenereerd maakt in principe niet uit. Het kan gaan om tekstbestanden, images, audiofiles, databases en zelfs email. Het uitgangspunt evenwel is wel dat metadata aan het bestand zijn toegevoegd. 'If you've got 19 days to provide information to someone, you can use these common API sets to access the data', zo zegt Matt Brisse, technisch strateeg en vice-voorzitter van SNIA. De standaard zou het bijvoorbeeld een ziekenhuis toestaan om oude röntgenfoto's van een patiënt te vinden, samen met alle electronische documenten die daarmee zijn verbonden, zoals aantekeningen van een arts. Versie 1.02 van de standaard wordt momenteel getest door leden van de SNIA. Versie 1.03 is inmiddels door het American National Standards Intitute (ANSI ) goedgekeurd en wordt voor ratificatie voorgedragen bij de International Standards Organization . Zie ook een van onze eerdere nieuwsberichten over XAM.
Brisse stelde dat 36 van de SNIA-bedrijfsleden met de XAM-interface aan het werk zijn. De standaard zal waarschijnlijk pas begin 2007 presentabel zijn, zo verwacht hij, als onderdeel van de Storage Management Initiative Specification (SMI-S ), die definieert hoe opslagsystemen van meerdere leveranciers onderling communiceren. SNIA probeert op dit moment versies van SMI-S als internationale standaarden gestandaardiseerd te krijgen door het ISO. XAM is in potentie een grote revolutie in de wijze waarop data kan worden benaderd op opslagsystemen. Wat de SNIA doet is eigenlijk een standaard bedenken voor de wijze waarop metadata kunnen worden benaderd en gepresenteerd. Het initiatief richt zich op dit moment vooral op 'fixed data', waaronder documentenbestanden, maar de methode maakt het mogelijk om elke opslag van data te beschijven en kan wellicht een manier vormen om gegevensobjecten van allerlei soort en oorsprong op te slaan, zoals bij alle objecten metadata zijn geformuleerd in de vorm die XAM vereist. Als dat gebeurt kan natuurlijk alle op die wijze opgeslagen content worden benaderd in kader van compliance of welke business-specifieke reden dan ook. Paul Talbut , voorzitter van SNIA in Europa, stelt dat 'The (XAM) interface would reside between applications and storage systems and would co-ordinate metadata for long-term archiving, interoperability and automation'. Het initiatief startte met EMC en IBM , die zich afvroegen hoe 'to describe how chunks of data in a fixed content data store, one using a content-addressing scheme (CAS) …, could be coupled with a metadata presented in a standard way and given a unique and persistent name/number that lasted as long as the data was stored'. Vervolgens traden HP , Hitachi Data Systems en Sun tot het initiatief toe, waarna het in september 2005 aan SNIA werd aangeboden. Talbut: 'Once CAS data chunks are named and described in a standard way then they can be accessed by applications other than the one that originated them. Furthermore they can, in theory, be moved to another storage device'. XAM sluit aan bij Content-attached-storage schemes (CAS). IN CAS wordt 'fixed' of statische informatie' opgesplitst in 'hash-addressed chunks. Each chunk is unique and has metadata associated wit it, such as originating file and position in that file, length, type, date created, access rights, and so forth. Any new files being stored on the CAS device are also chunked up and a check is made for duplicates, i.e, for already existing chunks. If they are found then a new file reference is added to the existing chunk and the newly created but duplicate chunk is deleted. CAS stores automatically de-dupe data. Each chunk is unique'. De toevoeging van de metadata van het vernietigde bestand is essentieel om te weten in welk bestand, op welk moment en in welk kader de 'chunk' is gebruikt. XAM lost het 'proprietary' karakter van de storagesystemen op. Talbut: 'SNIA with XAM is developing a standardised way for applications to access metadata via standard API. What an application could do is to use the metadata to identify classes of stored data which can be placed on different tiers of an information (or data) lifecycle management scheme. It could identify retention periods. It could also deal with the 'immutability' problem'. De metadata garanderen dat het object onveranderd is qua datacontent sinds het is gecreëerd, ook al is het van het ene opslagsysteem naar het andere en van de ene controlerende applicatie naar de andere. ODF maakt gebruik van een gelijksoortig idee. ODF probeert 'to bring a standardised way to store and access unstructured information, non-static information, in word processing documents, e-mails, spreadsheets, web pages, etc. Currently these are stored in the proprietary format that the editing software used to create and store them uses: dot PPT or dot DOC for example. It would aid openness and searchability, hence compliance and legal discovery needs, if common formats for each type could be used such that any word processor could access any document created by any other word processor'. ODF wil op bestandssysteem niveau datgene doen wat XAM op dataniveau doet. 'If word documents, for example, were stored in an XAM way then any word processor capable of using XAM access could retrieve, edit and store any other XAM-compliant word processor's documents. Ditto spreadsheet, browser, e-mail and presentation editor, media player, you name it data accessing and manipulating application'.
