12 april 2006

Volgens Bob Parsons , directeur van het domeinnaam-registratiebureau Go Daddy , is de uitgevoerde aanvraagprocedure voor Europese domeinnamen (.eu) een farce, ondanks alle jubelverhalen van politici over de grote vraag. Parsons claimt dat de procedure 'gehackt' is door honderden spookbedrijven die zich als domeinregistrator hebben voorgedaan. Deze spookbedrijven hebben het gros van de eu-domeinnamen in handen gekregen. Achter de spookbedrijven zit één bedrijf, gefinancierd door een groep Amerikaanse miljonairs. Veel populaire domeinnamen zullen tegen opbod verkocht gaan worden. Het is ook mogelijk dat malafide bedrijven de domeinen gaan exploiteren. Parson onderbouwt zijn claim onder andere met het feit dat net voordat de aanvraagtermijn sloot voor registratoren er meer dan driehonderd nieuwe bedrijven werden opgericht, die bijna allemaal hetzelfde telefoonnummer hadden en in ieder geval geen eigen homepage. Parson beschrijft het als volgt: 'A few sly companies, the most notorious being a company I’ll call company “X” – which is believed to be backed by North American mega-millionaires — saw a loophole in the process. These companies, instead of only registering their real active registrars, created hundreds of new 'phantom' registrars. Two weeks before the landrush period began there were 800 — many real, many not — accredited .EU registrars. Then just before the landrush period began, Voila! Hundreds more registrars appeared. According to the EURid website – at least 300 more registrars appeared. Some legitimate registrars are claiming that the number of bogus registrars could even be much greater than this. … It’s important to note that none of these last minute registrars could have had time to take any landrush name applications. So the evidence is heavy that they were created for one purpose only —- to game the system'.

Het aanvraagproces verliep op basis van volgorde: alle ingeschreven bedrijven stonden in een lange wachtrij, waarna het bedrijf dat als eerste in de rij stond een aanvraag mocht doen. Het doemein werd toegekend als het beschikbaar was; was dat niet zo dan werd het bedrijf weer achteraan in de rij geplaatst. Door spookbedrijven te laten deelnemen in dat proces kunnen sommige bedrijven dus veel meer aanvragen doen dan de registratiebedrijven die maar één keer staan ingeschreven. Volgens Parsons heeft EURid , dat de toekenning van de domeinnamen regelt, van de controle een chaos gemaakt. Van elke registrator werd door EURid 10.000 euro gevraagd en een verklaring dat het bedrijf een echt domeinregistratiebedrijf is en domeinnamen niet per opbod verkoopt. EURid heeft vervolgens (als zovele Euorpese instanties) de eisen niet gecontroleerd; er is niet geverifieerd of de bedrijven werkelijk die werkzaamheden verrichten of eventueel geaccrediteerd zijn door ICANN . Volgens Parsons dient de procedure onmiddellijk te worden bevroren, moeten alle ingeschreven bedrijven worden doorgelicht, de spookbedrijven uit de procedure worden verwijderd en de door hen verworven domeinnamen weer vrijgegeven worden. Vervolgens dient de aanvraagprocedure voor deze domeinnamen weer opnieuw te worden opgestart. Parsons zegt er het volgende van: 'The irony of this fiasco is that the primary victims will be the Europeans. Because of the way the EURid registry allowed the landrush process to be gamed, the Europeans will have to pay ultra high premium prices for many of the names they should have had fair access to during the landrush period. This assumes that they’ll be able to get those names to begin with. Early on, we saw this whole scam coming. We tried to warn the EURid registry that their landrush process was problematic and that there was a large potential for abuse. These warnings fell on deaf ears. There have since been complaints filed by dozens of other legitimate registrars about this process. These complaints have been so numerous that the EURid registry has stopped responding to them. They seem to have simply hunkered down for the storm'. Zijn opinie over EURid mag hierdoor duidelijk zijn. Parsons twijfelt er dan ook of EURid de procedure over wil doen. 'The problem with the above fix is that it would take huevos to step up and implement. This is something that we’ve seen little of from the people at the EURid registry. So we can be sure unless some authority in the European community steps up and forces them to do it, they will do nothing'. TimesOnline , die het fenomeen nader onderzocht, meldt het volgende: 'In an embarrassing twist for EU officials who oversaw the process, even the capital cities of member states have discovered that the .eu domains that they had expected to register have been allocated to companies outside Europe. In theory, dublin.eu ought be in the possession of either the Dublin tourist board or the city council, both of which clearly have prior rights to the name. But 'Dublin' has also been registered as the trademark of the Lantec Corporation, who list a Paris address (as you must be based within the European Union to register a .eu domain), but who can be traced back to a company that is based in Dominica. Lantec holds a Benelux trademark for 'Dublin', issued on December 1, 2005. Six days later, they applied for the dublin.eu domain name under the sunrise system. Lantec is also in pole position to gain the london.eu domain name ahead of another squatting outfit, Traffic Web Holding BV (geen website), which claims the Benelux trademark 'london'. In the queue for london.eu, the Greater London Authority finds itself only in third place and unlikely to gain the domain name as it submitted its claim to the name 20 hours after Lantec'. Peter Murphy, webmaster van de Greater London Authority, zegt: 'There's a loophole and it is clearly something that's been exploited by people who in normal circumstances probably wouldn't have a legitimate claim'. Woordvoerder Patrik Lindén van EURid antwoordde op de beschuldigingen van Parsons met de volgende, redelijk opmerkelijke uitspraak: 'Spookfirma's bestaan niet. Als een bedrijf op papier bestaat, is het een firma. Als het een firma is, mag ze registratieagent worden'. Lindén verklaarde tegenover The Register verder dat elke valsheid in geschrifte automatisch leidt tot een opschorting van aangevraagde domeinen. Alleen bij deze redenering valt het element 'spookfirma's' niet onder valsheid in geschrifte. Het .eu-domein mag een succes zijn, de resultaten zouden nog wel eens kostbaar kunnen uitpakken voor de Europeanen zelf.