27 mei 2007

Woensdag 16 mei 2007 is een memorabele dag. Apple's aandelenkoers kreeg een grote klap te verwerken toen de populaire technische blog Engadget een bericht plaatste gebaseerd op een zogenaamde 'interne memo' van Apple, waarin een aanzienlijke vertraging van de resease-datum van de iPhone alsmede van het nieuwe besturingssysteem Leopard werd aangekondigd. Deze interne memo bleek 'fake' en de serieuze blog was danig voor de gek gehouden. De blog noemde het originele bericht een 'false alarm', en Apple's aandelenkoers herstelde zich, echter niet tot het eerdere niveau. Michael Arrington, een blogger van TechCrunch stelde een dag later in zijn blog dat: 'Many investors had lost a staggering amount of money in the amount of time it takes to brush your teeth'. Voor miljoenen nieuws-junks, gadget enthousiasten en Apple-aandeelhouders is 'Applegate' de bevestiging van een hele oude les: geloof niet alles wat je leest !

De publicatie van onjuiste geruchten, verkeerde feiten en grappen die veel te seriues werden genomen (War of the Worlds) heeft de journalistiek al vanaf de vroegste dagen parten gespeeld. Het is geen geheim dat Internet en weblogs het toneel hebben veranderd. Publicaties hebben geen dag wachttijd meer nodig om nieuws te worden; een telefoongesprek van twee minuten om te verifieren of het verhaal correct is kan betekenen dat een andere site als eerste het nieuws brengt. De mogelijkheid van het Internet om zo'n grote hoeveelheid mensen 'in a hartbeat' te bereiken en het bericht te verspreiden heeft van de online wereld een formidabele geruchtenmachine gemaakt. En daarbij: de lezers hebben een onuitputtelijke behoefte aan roddel, zo blijkt. 'I've always been one to post rumors', zegt Brian Lam, redacteur van Gizmodo, een concurrerende blog. 'Even the really gnarly rumors. I love them'. Dat dan nog eens gepaard aan een bedrijf als Apple, met zijn hang naar geheimzinnigheid en een zeer loyale gebruikersgroep die over het algemeen elk bericht over 'hun' bedrijf oppikken: de mogelijkheid van een 'hoax' is snel geboren. 'The important thing on the juicy stories is to be extremely cautious', zegt Lam, 'especially (with) Apple, because those guys are crazy. The fanboys are crazy'. Lam spreekt uit eigen ervaring. In december beloofde hij in zijn blog details over de iPhone. Hij had het daar echter niet over de iPhone van Apple, maar die van Cisco, en de lezers konden dat niet waarderen. Gizmodo kreeg een strotvloed aan commentaar te verwerken. Lam zegt nu dat het wat anders had moeten worden gedaan. 'I wouldn't have tagged (the post with) 'Apple' in the first place, and I wouldn't have apologized. I really think I left myself open when I apologized, because I think if it was set up as a prank, it should have just been taken as a prank. It was totally scary'. Vanaf dat moment is hij zich meer bewust geworden van de invloed die een blog-bericht kan hebben. 'You can just play it fast and loose', zo zegt hij. 'But I turn my game face on for anything with Apple or Microsoft. I don't fuck around, because it's too important'. Er kan lang over gediscussieerd worden of Ryan Block, de Engadget blogger die het gerucht publiceerde, anders had moeten handelen. Hij heeft waarschijnlijk moeten kiezen tussen verificatie en snelle publicatie. 'I think it was a bit of a knee-jerk reaction to get out first, and I understand that, and I respect that', zo zegt Lam. 'There isn't enough time to do everything. That's why Ryan's not at fault'. De lezers van Engadget denken er hetzelfde over. 'Seriously, I can always forgive the media', zei een van hen. 'I don't see anything wrong with what you did, Ryan–any journalist would have done the exact same thing', zegt een ander. Zouden lezers van een krant hetzelfde hebben gereageerd ? Bloglezers zijn over het algemeen jong, redelijk technisch georienteerd en waarderen de snelheid waarmee bloggers het nieuws uitbrengen. Krantenlezers vragen niet om dezelfde snelheid en zij hebben meer waardering voor betrouwbaarheid en detail. Het is dus moeilijk aan te geven of een krant anders zou zijn benaderd dan een blog. De snelle, concurrerende wijze van online nieuwsgaring en journalistiek blijft. Lezers zullen zich daaraan moeten aanpassen en zich bewust moeten zijn van de omstandigheden, zo zegt Sree Sreenivasan, professor aan de Graduate School for Journalism van de Columbia University, gespecialiseerd in nieuwe media. 'I read lots of journalism on blogs, and think that as with anything–with anything I read in any publication, print or on the Web–I always am skeptical, and we've got to be skeptical about everything we see'. Het zijn niet alleen gewone lezers. Wallstrip blogger Howard Lindzon zei dat hij verbaasd was door de paniek in de aandelenhandel die ontstond na het originele bericht van Engadget. 'People got scared', zo zei hij in een interview. 'They saw the stock go down $4, and they panicked'. Het is niet de eerste keer dat een onjuist gerucht effecten heeft op de aandelenkoers van een bedrijf. In 2000 verloor Emulex 2,5 miljard dollar aan beurswaarde na de publicatie van een onjuist persbericht op Internet. 'I read new media for stocks, because I think there's some good stuff out there', zei Lindzon. 'At the same time, I don't act on anything I read. It's noise to me'. Volgens Sreenivasan is er ook een positief punt: 'People's willingness to accept and believe the content of major blogs like Engadget is a sign that blogs are maturing into respected mainstream media. There was a time when people didn't believe anything on television or on the radio, or when people would do phone interviews, and no one would believe that', zo zegt hij. 'Any society kind of adapts to the new medium for communication and for news gathering and for news distribution. 'Now, if there's news broken on Second Life, it wouldn't have a big impact, but who knows (if it will) many years from now?'