19 december 2007

Brad Fitzpatrick heeft een interessant stuk geschreven over de Social Graph, een term die door Facebook wordt gebruikt om hun sociale netwerk te beschrijven. Fitzpatrick definieert 'social graph' als 'the global mapping of everybody and how they're related'. Hij beschrijft in zijn stuk de problemen en doelen die een 'social graph' heeft. Een van die problemen is dat je op dit moment verschillende logins moet hebben voor verschillende sociale netwerken. Een andere zaak is de portabiliteit en het eigendom van persoonlijke informatie van een individu, die geopenbaard wordt als een persoon aan een sociaal netwerk deelneemt. Zoals onlangs duidelijk is gesteld in de Social Bill Of Rights en zoals al een hele tijd is verkondigd in de Attention Trust Principles: gebruikers willen eigenaar zijn van hun persoonlijke informatie, inclusief hun deel van de 'social graph'. De problemen zijn allemaal nauw met elkaar verweven: wat vormt die 'social graph', hoe gaan sociale netwerken er mee om, wat zijn de API's en gebruikte standaarden, wie is eigenaar van de informatie. Fitzpatrick heeft een visie van een open, publiek middel, gecontroleerd door de gebruikers en gebruikt in overeenstemming met die wensen en principes door de sociale netwerken.

In de wiskunde is een 'Graph' een abstractie om relaties yssen objecten te modelleren. Het is niet verschillend van een netwerk, een gewonere term om hetzelfde verschijnsel te beschrijven. Het zijn zeer krachtige modelleertools om natuurlijke en door de mens gemaakte systemen te modelleren. Het Web, economieen en zelfs cellen kunnen gerepresenteerd en geanalyseerd worden als een netwerk. Door naar de structuur en evolutie van een 'graph' te kijken kan heel veel geconcludeerd worden. Een epidemioloog bijvoorbeeld kan de structuren ervan gebruiken om de verspreiding van een epidemie te voorspellen, terwijl hetzelfde model ook gebruikt kan worden om te begrijpen hoe vuur zich verspreid. Hoe beter we in staat zijn om de structuur van een 'graph' te begrijpen, hoet beter we het kunnen gebruiken, controleren en analyseren. Een uitstekende bron voor het bestuderen van netwerken is het Center for Complex Network Research van de University of Notre Dame. Onze maatschappij vormt een groot sociaal netwerk, waarin ieder individu een kern is, verbonden met andere kernen, als die bekend zijn aan elkaar. Sociologen zijn al jaren bezig met het bestuderen van deze netwerken. Sociale netwerken hebben een Small World property – ook wel als de Six Degrees of Separation aangeduid. Dit is de simpele observatie dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, door vrienden, door vrienden van vrienden of door vrienden van vrienden van vrienden enzovoorts. Duncan Watts heeft er een interessant boek over geschreven. De opkomst en verspreiding van 'social network sites' zet deze sociale netwerken expliciet in de belangstelling. Privacy en eigenaarschap van persoonlijke informatie vormen de kern van alles wat met sociale netwerken te maken heeft. Fitzpatrick beschrijft de absolute noodzaak voor een API of een dienst die als een 'informatiebroker' dient tussen de verschillende sociale netwerken en die de persoonlijke informatie bewaard en beheerd. Hij ziet het als een open source database die informatie accepteert van alle sociale netwerken, en het vervolgens aan eindgebruikers ter beschikking stelt, maar die de gebruikers ook toestaat zich slechts een keer te autoriseren voor alle sociale netwerken. Daarvoor zal een systeem moeten worden gebouwd dat schaalbaar is en voldoende veilig en vervolgens als API gebruikt moet gaan worden door de social networks. Facebook en andere netwerken zouden een export functionaliteit dienen te implementeren waardoor gebruikers zelf (handmatig of automatisch) hun persoonlijke gegevens naar de database kunnen overbrengen. Het zal veel werk vergen om een dergelijke technische oplossing te genereren en nog veel meer tijd om de social networks zo ver te krijgen het te gebruiken. En dan komt ook Tim Berners Lee om de hoek kijken. Hij schrijft: 'The word Web we normally use as short for World Wide Web. The WWW increases the power we have as users again. The realization was 'It isn't the computers, but the documents which are interesting'. Now you could browse around a sea of documents without having to worry about which computer they were stored on. Simpler, more powerful. Obvious, really'. Smpel, zegt Berners Lee, het internet verbindt computers, het World Wide Web documenten. En nu, zo schrijft hij, 'Now, people are making another mental move. There is realization now, 'It's not the documents, it is the things they are about which are important'. Obvious, really. … We are all interested in friends, family, colleagues, and acquaintances. There is a lot of blogging about the strain, and total frustration that, while you have a set of friends, the Web is providing you with separate documents about your friends. One in facebook, one on linkedin, one in livejournal, one on advogato, and so on. The frustration that, when you join a photo site or a movie site or a travel site, you name it, you have to tell it who your friends are all over again. The separate Web sites, separate documents, are in fact about the same thing — but the system doesn't know it'. En zo, zo zegt Berners Lee, 'I called this graph the Semantic Web, but maybe it should have been Giant Global Graph! … So, if only we could express these relationships, such as my social graph, in a way that is above the level of documents, then we would get re-use. That's just what the graph does for us. … the tools which allow us to break free of the document layer. If a social network site uses a common format for expressing that I know Dan Brickley, then any other site or program (when access is allowed) can use that information to give me a better service. Un-manacled to specific documents'. En zo doet het Giant Global Graph zijn intrede. Naast het www hebben we dadelijk ook het ggg…