1 september 2008
Hoe doet Wikipedia's concurrent Knol het eigenlijk ? Het is natuurlijk niet helemaal reeel om Google's Knol in zijn huidige vorm daarmee te vergelijken. De op Wikipedia lijkende dienst ging immers pas ongeveer een maand geleden online. Het kost veel tijd om een repository te bouwen van de kennis van de wereld, ook al is het dan minder dan volledig. Ook Wikipedia was niet klaar voor gebruik zes weken nadat het was opgericht in 2001. Als een Google-dienst kan Knol beta zijn voor een reeks van jaren. Toen Knol startte had het een diverse verzameling van lemma's, die nogal zwaar de nadruk legde op besmettelijke ziekten. Het is dus aardig te zien hoe de online encyclopedie zich heeft ontwikkeld. Laten we dus eens zoeken op lemma's die uitgebreide beschrijvingen in Wikipedia hebben (Buffy the Vampire Slayer, Impressionism, Magnetism, Marie Curie, Nuclear Power, Sarah Palin, Steve Wozniak, TiVo, Walt Disney, World War I). Knol gaf aan dat het een lemma had over Impressionism en dit was een kort artikel van 500 woorden en zonder voorbeelden. Wikipedia heeft 4000 woorden en meer dan twee dozijn afbeeldingen. Gebruik makend van de vreemde melding 'Not enough results ? Search again allowing more matches' bracht nog drie andere resultaten: Buffy the Vampire Slayer, Sarah Palin en Steve Wozniak. Het toont de resultaten niet met de default search op de objecten. De enige conclusie is dat Google slecht gebruik maakt van de eigen zoekmachine. Het lemma over Buffy op Wikipedia is klassiek: zeer nuttig en zelfs angstaanjagend: het gaat maar door en het heeft 119 voetnoten ! Knol heeft 123 woorden over de serie.
De lemma's over Palin en Woz zijn veel gedetailleerder, verdacht gedetailleerd zelfs. En zij dragen de karaktertrekken van de Wikipedia-proza. En jawel: Knol's lemma over Woz en Wikipedia's lemma over Woz zijn bijna identiek. Het Knol-lemma baseert zich op een oudere versie van het Wikipedia artikel. En ook het lemma over Sarah Palin is grotendeel identiek, maar is niet actueel. Zo wordt niet eens vermeld dat ze als kandidaat voor het vice-presidentschap de verkiezingen ingaat, terwijl op dezelfde dag van de publicatie het bericht bekend werd dat ze die rol gaat vervullen. Veel van Wikipedia's kracht komt voort uit de collaboratieve natuur ervan. Dat betekent dat nieuws snel wordt verwerkt en fouten snel worden hersteld. Knol is fundamenteel anders: het is ontwikkeld om lemma's te houden die geschreven worden door individuen. '[No] one else can edit your knol (unless you permit it) or mandate how you write about a topic', zegt het Knol-lemma over Knol. Wat betekent dat informatie die inaccuraat is, ook zo blijft indien de oorspronkelijke auteur zijn belangstelling verliest. De 'auteurs' van de lemma's in Knol benoemen zich en nemen daarmee krediet voor iets wat ze zeker niet alleen gedaan hebben. En aangezien de lemma's niet redigeerbaar zijn, zijn het niet eens kopieen van Wikipedia: het zijn fundamenteel slechte kopieen. De auteurs zijn vaak niet eens 'experts who know their stuff who Google wants to use Knol', zoals wordt uitgelegd in Steve Levy’s verhaal op de site. Knol heeft een mechanisme om de identiteit van auteurs te verifieren maar kan hen net als experts identificeren. Het kan ook geen plagiaat verhinderen. Knol zal de komende tijd zeker ecponentieel groeien, maar kwantiteit en kwaliteit zijn twee verschillende dingen. De nadruk op individuele auteurs schept problemen die de collaboratieve aanpak van Wikipedia niet heeft. Op zich is Knol een goed idee: als de experts content gaan leveren kan het ook succesvol worden. Maar of ze dat doen is nog maar zeer de vraag….
