Pathologen en onderzoekers moetyen verschrikkelijk dunne weefselschijfjes snijden die ze onder een microscoop kunnen bekijken. Een intensief proces dat 3D-beelden maakt door honderden 2D-schijfjes in lagen te stapelen. Computerwetenschappers en medische onderzoekers van de universiteit van Leeds zeggen dat ze een nieuwe manier van werken ontdekt hebben, in de vorm van een digitaal scanningsysteem dat 3D-modellen maakt van weefselmonsters.

Het team zegt in het meinummer van het American Journal of Pathology dat hun geautomatiseerd systeem een hoop 2D-afbeeldingen kan omzetten naar digitale hogeresolutiebeelden – zogenaamde virtual slides – die ze makkelijk via gespecialiseerde software kunnen uitlijnen. Daarna kun je inzoomen op de digitale beelden of ze roteren.

De mogelijkheid om weefsel op deze manier te bekijken helpt pathologen beter bij het bestuderen van de vorm van het weefsel dat ze bestuderen. Zo kunnen ze meer informatie vergaren over de structuren van zich ontwikkelende organen of het aftakken van bloedvaten naar tumoren. De onderzoekers hebben het systeem getest op acht verschillende typen weefsels, waarbij 400 3d modellen zijn gemaakt van meer dat 13.000 ‘virtual slides’. De case studies bevatten voorbeelden van leverziekten, kanker en embryo’s.

‘Having a 3D view can often make a real difference’, zegt Derek Magee van de School of Computing van Leeds University, die de software ontwikkelde. ‘For instance, if you want to understand how a system of blood vessels supplying a tumour connects up, you really need to see that in 3D, not as a series of separate 2D sections’.

Magee en zijn collega’s testten hun aanpak op acht weefseltypes door gebruik te maken van meer dan 13.000 virtuele ‘slides’ om een beter zich te krijgen op leverziekten, kanker en embryo’s. ‘Up until now, the use of 3D imaging technology to study disease has been limited because of low resolution, and the time and difficulty associated with acquiring large numbers of images with a microscope’, zegt leidend onderzoeker Darren Treanor, patholoog aan de University of Leeds en de Leeds Teaching Hospitals NHS Trust. ‘Our virtual system means that users can look at the shape and structure of cells and the ‘micro-architecture’ of blood vessels and tumours on large tissue samples. This can all be done without input from computing specialists’.

De kosten van het systeem en de werkelijke toepasbaarheid in een klinische omgeving is nog niet bekend.