BYOD wordt CYOD

Weinig technologische trends hebben zich binnen mum van tijd een vaste plek weten te verwerven binnen de zakelijke wereld. Bring Your Own Device (BYOD) vormt een uitzondering. De trend werd ingezet in 2007 door de introductie van de iPhone, maar kreeg pas voet aan de grond halverwege 2010 toen Apple zakelijke beheer- en beveiligingsfeatures aan IOS 4 toevoegde. IT kon niet langer vasthouden aan een beleid waarin alle consumentenapparatuur van het netwerk werd geweerd en veel bedrijven schakelden over op een BYOD-policy, zodat werknemers hun iPhones, iPads en Android-toestellen op de werkvloer zouden kunnen gebruiken.

De iPad was daarin de belangrijkste actor, aangezien bedrijven het voordeel daarvan inzagen en automatisch ook de iPhone (hetzelfde qua beheer en security) gingen ondersteunen. Motorola en Samsung voegden vergelijkbare beheerfeatures toe waardoor IT niet langer ‘nee’ kon zeggen tegen flitsende Android-apparatuur.

In de nabije toekomst zullen werknemers hun eigen technologie zelf verzorgen (BYOD) of gaan bedrijven werknemers keuze bieden uit meerdere apparaten (Choose Your Own Device, of CYOD). Het is niet zo gek dat het management van bedrijven het steeds vaker gaat hebben over werknemers die hun eigen pc’s meenemen, met daarop Windows 7, Windows 8 of OS X in een formfactor (desktop, laptop, tablet) naar keuze.

Phil Asmundson van Deloitte denkt dat BYOD zijn langste tijd gehad heeft. Zijn argumentatie: niet omdat het een slecht idee is zal BYOD falen, maar omdat de technologie BYOD mogelijk maakt, wordt het tegelijkertijd onmogelijk gemaakt. Een van de voornaamste redenen dat werknemers BYOD op de agenda hebben gezet, is omdat ze de tools willen gebruiken die ze graag gebruiken; dat zijn niet de tools die de werkgever uitkiest. Ze hebben deze apparatuur ook thuis, waar ze de apparaten ook voor werk gebruiken. Waarom zou je deze realiteit niet formaliseren? Voor PC’s geldt dat het niet zozeer een BYOD-fenomeen, maar meer een CYOD-fenomeen is. Voor mobiele apparatuur is het wel BYOD, omdat mensen niet met twee apparaten willen lopen. Of het nu om BYOD of CYOD draait is in feite irrelevant. Apparatuur wordt zowel voor persoonlijke als zakelijke doeleinden ingezet. Op dit punt wordt technologie dus belangrijk.

Asmundson merkt op dat een groot percentage mensen hun laptop thuis laten en een tablet mee op reis nemen. De iPad zal alleen maar verder groeien qua capaciteiten, terwijl Windows 8-tablets ervoor zullen zorgen dat nog meer mensen hun laptop laten voor wat deze is. Tablets zijn ongelooflijk licht en draagbaar. Twee van deze apparaten wegen minder en nemen minder ruimte in dan de meeste laptops. Met andere woorden, het meenemen van een persoonlijke unit en ééntje van werk is geen zware last. Dit betekent dat het opnieuw verschillende apparaten kunnen worden en persoonlijke apps op een zakelijke tablet voorkomen worden, vice versa. Hetzelfde geldt voor smartphones. Asmundson merkt op dat veel bedrijven nog steeds zakelijke toestellen uitgeven die volledige netwerktoegang bieden, ondanks dat ze werknemers persoonlijke apparaten laten gebruiken voor beperkte zakelijke toegang. Twee smartphones meedragen hoeft niet als last te worden ervaren.

Persoonlijke/zakelijke dualiteit is het werkelijke issue voor IT, aangezien die ervoor moet zorgen dat gebruikers niet getroffen worden door malware en/of verlies van zakelijke data. Nu iOS (en tot op zekere hoogte Android) zich op zakelijke beveiliging en informatiemanagement kunnen legitimeren, kunnen bedrijven hun medewerkers meer keuze bieden in mobiele platforms; er is niet langer een gapend gat tussen iPhones en BlackBerry’s om BYOD rechtvaardigen. Het gevolg is dat gebruikers zelf verantwoordelijkheid moeten gaan dragen voor hun acties.

Er zal een berg aan keuzes komen, gebaseerd op factoren die voor ieder bedrijf anders zullen zijn: de werkelijke behoefte aan veiligheid en beheer, de mate waarin compliance hierin meespeelt, bedrijfscultuur en het aantal medewerkers in de buitendienst en op een andere locatie. Asmundson’s voostel kan goed werken binnen bedrijven als Deloitte, waar sprake is van conservatieve IT-requirements vanwege compliance en vertrouwelijkheidskwesties. Er zijn echter nog steeds randgevallen zoals de politie, waar sprake is van een streng gecontroleerde omgeving, en kleinere bedrijven, waar het simpelweg aan de kennis en resources ontbreekt om verder te gaan dan eenvoudige policies.

Share This:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.