4 september 2005.
InPhase Technologies (Denver) brengt in september 2006 een prototype van een holografische schijf
op de markt, die een opslagcapaciteit van 300GB zal hebben. Naast een
hoge datacapaciteit (60 keer die van een DVD) maakt de technologie ook
overdrachtssnelheden van tientallen megabytes per seconde mogelijk (10
keer die van een DVD-drive). De techniek, die in 1963 door
Polaroid-onderzoeker Pieter van Heerden
werd bedacht, zou volgens InPhase over vijf jaar tot schijfjes met een
capaciteit van 1,6 terabyte moeten leiden. Bij holografische opslag
worden verzamelingen bits gerepresenteerd door een driedimensionaal
interferentiepatroon van twee laserstralen; een data- en een
referentiestraal. Dit patroon kan in een keer worden weggeschreven en
gelezen, wat met traditionele technieken bit voor bit moet gebeuren. De
schijfjes, die niet veel groter en dikker zijn dan dvd’s, hoeven dan
ook niet continu rondgedraaid te worden tijdens het lezen en schrijven.
Via een stelsel van bewegende spiegels en lenzen kan de schijf onder
verschillende hoeken en tevens met verschillende golflengtes worden
aangesproken; waarbij een hoek/golflengte-paar een ‘pagina’ data vormt.
De verschillende pagina’s vormen op hun beurt een ‘boek’, die op n
plek op de schijf staat.
De eerste generatie holografische schijven zal niet (her)schrijfbaar zijn; dit zou in de toekomst wel tot de mogelijkheden behoren. Uiteindelijk
zou de technologie zelfs de op magnetisme gebaseerde
harddisktechnologie kunnen vervangen. Een periode waarin slechts
alleen-lezen-spelers beschikbaar zijn kan vanuit het perspectief van de
entertainmentindustrie interessant kan zijn: omdat de
schrijftechnologie duur is zou het illegaal kopiren van schijfjes niet
lonend zijn. Dat voordeel zal op den duur wegvallen als de
schrijftechnologie toegankelijker wordt. Hoe lang dat zal duren is nog
onduidelijk; het zou al lastig genoeg zijn geweest om materiaal te
ontwikkelen dat stabiel genoeg is om slechts eenmaal beschreven te
worden. InPhase zal zich in eerste instantie richten op de
high-endmarkt van bijvoorbeeld archivering voor datacenters, de
financile sector en de gezondheidszorg. Daar kunnen holografische
schijven concurreren met magnetische tapes, die weliswaar ook een grote
datacapaciteit hebben maar lastiger zijn te benaderen en een kortere
levensduur hebben: tien jaar tegen de vijftig jaar die InPhase belooft.
Het bedrijf wil zich ook op de gamesmarkt richten omdat die minder door
standaarden wordt beheerst dan de filmindustrie, wat het voor een klein
bedrijf makkelijker zou maken om door te breken. InPhase is niet de
enige die zich met de technologie
bezig houdt, eerder dit jaar richtte een zestal Japanse bedrijven de
HVD Alliance op. InPhase heeft echter een partnerschap met
Hitachi-Maxell (de leidende producent van computer tapes en CD-Roms),
wat het bedrijf een voorsprong zou kunnen geven. Ook werkt het bedrijf
samen met Bayer Material Science, de grootste leverancier van de
kunststoffen die voor DVD’s en andere optische schijven wordt gebruikt.
Beide conglomeraten zien de holografische schijf als de volgende stap
in de opslagevolutie. De slag om de volgende generatie dvd’s zoals die
momenteel bevochten wordt door de Blu-ray- en HD-DVD-kampen zou ook
benvloed kunnen worden door de ontwikkelingen op het gebied van
holografische schijven. Voor de gewone consument zal de technologie
voorlopig weliswaar te duur zijn, maar het is niet ondenkbaar dat deze
zich reeds opdringt voordat we goed en wel aan de winnaar van de
Blu-ray- versus HD-DVD-strijd zijn gewend.
