22 maart 2006
De RIAA heeft van de rechter geen toestemming gekregen om de harddrive van een door die organisatie van filesharing beschuldigde vrouw, Tanya Andersen, te analyseren om illegaal gekopieerde bestanden op te sporen. De zaak van Tanya Andersen loopt al zeer geruime tijd; ze beweert al de gehele tijd onschuldig te zijn en heeft al vanaf het begin de RIAA uitgenodigd om haar computer te controleren. De Amerikaanse organisatie voor de muziekindustrie heeft daaraan nooit gehoor gegeven, maar nu het niet zo eenvoudig blijkt om de vrouw veroordeeld te krijgen kwam daarin verandering. Ze wilde met een gerechterlijk bevel de volledige harde schijf kunnen doorzoeken op illegale bestanden. De rechter trapte daar niet in. Voor RIAA is dat een aanzienlijke nederlaag, omdat ze het geval Andersen al geruime tijd zeer hoog speelt. En dat in een week waarin haar Canadese tegenhanger een rapport publiceerde waarin ze moest toegeven dat de consequenties van filesharing toch veel mnder ernstig waren dan continue beweerd, ook door haar zelf…
In het geval Andersen stelde de aangeklaagde dame dat ze geen problemen heeft met controle van haar harde schijf, maar dat ze niet bereid is de RIAA carte blanche te geven bij die analyse omdat ze dat als een inbreuk beschouwt op haar privacy. De 43-jarige Andersen leeft alleen met haar negenjarige dochter Kylee op een invaliditeitsuitkering van Social Services. Haar advocaten van Lybeck Murphy (Mercer Island), wist rechter Donald Ashmanskas te overtuigen. De rechter heeft Andersen volledig gelijk gegeven en heeft gezegd dat de vrouw een forensisch expert in kan huren om de harde schijf te analyseren en dat ze de rekening daarvoor naar de RIAA mag sturen. ‘Finally!’, zegt Andersen. ‘I’ve been asking them to look at the computer ever since I first heard from them. I’m glad the judge has finally given me the opportunity to show I didn’t do what I’m being accused of, and that the RIAA won’t be able to just search through my entire computer and invade my privacy by looking at stuff they don’t need to look at, like tax info, family photos, financial stuff, etc.’ De rechtzaak is er een in een reeks, want Andersen heeft zelf nog twee zaken lopen tegen de RIAA. In een van de zaken beschuldigt ze de RIAA ervan dat die op ongeoorloofde wijze toegang tot haar computer heeft verkregen om een aanklacht te formuleren. Daarnaast, en ernstiger, heeft ze de RIAA van afpersing beschuldigd, omdat de belangenorganisatie geld eiste in ruil voor het niet indienen van een aanklacht. De muziekindustrie krijgt toch al heel wat tegenslagen te verwerken. De Franse wetgeving, tegenwerking van een Canadees muziekbedrijf en een rapport van de Canadian Recording Industry Association (CRIA), dat alle claims vanuit de muziekindustrie weerspreekt. Het rapport van 144 pagina’s berust op 1229 interviews met mensen van dertien jaar en ouder uit Canada, uitgevoerd door onderzoeksbureau Pollara. De opmerkelijkste conclusie van het rapport is dat minder dan een derde van de muziek op computers van P2P-gebruikers illegaal is. De hoofdmoot wordt gevormd door muziek die gekopieerd is van legaal gekochte CD’s in eigen beheer. Daarnaast bleek dat P2P-gebruikers op basis van filesharing veel meer muziek kochten dan tevoren. De meest frequente downloaders zijn de grootste afnemers van legale CD’s en DVD’s. Het verhaal dat filesharing leidt tot minder verkoop kan dus, in ieder geval voor Canada, niet overeind gehouden worden. Het pleit wel voor de CRIA dat ze ook dit voor haar pijnlijke rapport uitgegeven hebben.
