12 oktober 2007
En daar gaat het dan ! Interoperabiliteit tussen virtuele werelden, terwijl we dat in de reele wereld nog niet eens mogen vragen ! Maar dat is wel wat de grote technische titanen willen. Verplaats je avatar tussen Second Life en There.com. Wapentuig of goud kopen in World of Warcraft of Ever Quest II met echte euro's. Of je 3D modellen uit een Multiverse virtual leven oppakken en meenemen naar Gaia Online. Interoperabiliteit tussen virtuele werelden biedt de gebruikers het slechten van de muren tussen de verschillende werelden en staat het delen toe van content, geld en zelfs identiteit, alles met het doel het leven eenvoudiger te maken voor de eindgebruikers en voor bedrijven die proberen de virtuele voor commerciele doeleinden te gebruiken. Die interoperabiliteit is nog niet direct te verwachten. Maar afgevaardigden van de grootste en machtigste technologische bedrijven, zoals IBM, Cisco, Intel, Microsoft, Motorola, Google en Sony en van leidende ontwikkelaars van virtuele werelden zoals Linden Lab, Multiverse, Mindark en andere, hopen dat in de niet te verre toekomst te realiseren. De eerste stap werd deze week gezet toen IBM en Linden Lab hun intentie bekend maakten om samen te werken bij het streven gebruikers van virtuele werelden een enkele virtuele identiteit aan te bieden.
De bekendmaking viel samen met de Virtual Worlds Conference, een setting die honderden bezoekers trekt om te verkennen hoe dergelijke omgevingen gebruikt kunnen worden voor bedrijven, entertainment, opleiding e.d. De keynote van de conferentie werd verzorgd door Christian Renaud, de architect van Cisco voor virtuele netwerk-omgevingen. En hoewel er geen formele 'leider' is van deze beweging naar interoperabiliteit tussen de verschillende virtuele werelden, zijn de belangrijkste voorgangers Renaud en Peter Hagger, een IBM onderzoeker. 'We've had lots of discussions with various companies and, of course, with our customers, and found a common need and desire for interoperability between the various virtual worlds', zo stelt Hagger. 'We talked about interoperability and decided to kick the tires and see how much interest there was…(The Tuesday meeting) was a very good discussion. The common theme was interoperability as well as standardization to support (it) and the integration of the worlds with each other and with the Web'. Afzonderlijke virtuele werelden samen laten werken is niet nieuw. Al in 1989 werd door Trip Hawkins en een aantal collega's een patent verkregen voor het concept om avatars tussen verschillende virtuele werelden te kunnen verplaatsen. Ondanks deze vroege patentering is er nauwelijks vooruitgang geweest, en dat is niet voor iedereen een probleem. 'I was a bit bothered by (the assumption) that seemed to exist in the room', zei Raph Koster, oprichter van Areae, een ontwikkelaar van platforms voor 'virtual-worlds', that moving avatars or objects across virtual worlds is actually much of a market need'. Hij vervolgde in zijn blog dat 'it struck me as odd that at the meeting, entertainment, which accounts for 98 percent of all virtual world users and revenue, was not really represented well in the room'. Wat helemaal onverwacht is dat het streven naar interoperabiliteit verkondigd wordt door technologiebedrijven als IBM en Cisco die zelf geen virtuele werelden maken. IBM heeft echter nogal wat energie gestoken in Swcond Life en heeft veel klanten geinteresseerd in deelname aan dit soort virtuele omgevingen. Cisco zelf maakt, volgens Renaud, 'much of the backbone technology that makes such worlds possible'. En, zo zegt Renaud, het is belangrijk om 'to bring some level of common usability to – estimated – the 465 million global users of virtual worlds'. En dat alles ook omdat in geval van falen 'there's no suitable substitute, it's going to be war of the competing worlds'. Dat lijkt in ieder geval voor dit moment overdreven want de virtuele werelden zijn niet interoperabel en schijnen op die manier uitstekend naast elkaar te kunnen bestaan. Maar indien men in meerdere werelden actief wil zijn is de beschikbaarheid van avatars en modellen die slechts een keer behoeven te worden aangemaakt handig en nuttig. En het biedt nieuwe mogelijkheden, zoals Robert Gehorsam, president van Forterra Systems, wat virtuele werelden realiseert voor het leger van de VS, voor universiteiten en andere organisaties, voorziet, bijvoorbeeld 'a sort of search system that would allow users to locate content of many different kinds from within a series of worlds. … It gets pretty wild', zo zegt Gehorsham. 'In a 3D world, you're not looking for a document. You're looking for a thing. I'm looking for a blue Chevrolet, and up come 32 hits in some form: here's what it is, here's who owns it and here's where it is (in different worlds)'. Er is echter geen specifiek plan om die interoperabiliteit te realiseren. Maar gezien de bedrijven die het voortouw hebben genomen is het nbiet te verwachten dat de discussie onmiddellijk gestaakt wordt. Desalniettemin: velen vinden dat de strijd om interoperabiliteit beter kan worden gevoerd door door die bedrijven die zelf virtuele werelden maken. 'If the platforms, like (Linden Lab) and Areae and Multiverse, can help steer the direction of this group', zo zegt Chris Sherman, uitvoerend directeur van Show Initiative, de organisator van de conferentie, 'then it's got a better chance of succeeding than if it's (run) by companies that have limited experience in the space'.
