28 maart 2008
In 2007 gaf de Britse eerste minister opdracht voor een onafhankelijk onderzoek naar de wijze waarop ouders en kinderen beinvloed zijn en worden door de nieuwe technologie, zoals de toegenomen toegang tot Internet en de spelmachines. Dr. Tanya Byron, een psycholoog gespecialiseerd in het gedrag van kinderen, leidde het onderzoek. Ze besteedde diverse maanden aan het bestuderen van wetenschappelijke literatuur en ontmoetingen met ouders, kinderen en leveranciers van technologie. De resultaten van haar werk zijn gepubliceerd in een rapport dat zeer uitgebreide aanbevelingen doet over de rol die de overheid kan spelen in het ondersteunen van ouders om technologie tot een veilig en effectief onderdeel van de ontwikkeling van een kind te maken. Het rapport is op sommige plekken opmerkelijk helder. Dr. Byron stelt 'that unsupervised exploration and the pushing of boundaries are a natural and essential part of childhood. But UK society has become increasingly risk-averse, which has resulted in parents that let kids explore the outdoors only through carefully supervised and structured activities. Left with few boundaries to push, children are turning to games and the Internet as the only locations they can undergo this form of development'. En: 'Having considered the evidence I believe we need to move from a discussion about the media ‘causing’ harm to one which focuses on children and young people, what they bring to technology and how we can use our understanding of how they develop to empower them to manage risks and make the digital world safer'. Met andere woorden: stel het kind voorop !
Byron stelt voor dat ouders technologie moeten benaderen zoals ze dat ook doen met de meer traditionele onderdelen van de ontwikkeling van een kind, en ze maakt daarbij twee informatieve vergelijkingen: het oversteken van een straat en leren zwemmen. Ieder van deze activiteiten kent risico's, 'but parents manage them in stages, with education, followed by supervised exploration that ultimately leads to allowing children to explore largely unsupervised'. Technologie vormt met name een probleem omdat het de intuitieve en goed begrepen aspecten van opvoeding en risico mist. 'There is a generational digital divide which means that parents do not necessarily feel equipped to help their children in this space', zo schrijft ze, 'which can lead to fear and a sense of helplessness'. Het rapport bevat zeer uitgebreide aanbevelingen voor het elimineren van 'the fear and helplessness aspects, divided between efforts targeted towards games and those focused on Internet use. In general, the recommendations focus on voluntary self-regulation by the relevant industries and educational programs that will help parents understand the challenges and benefits of the technology'. Voor Internet-gebruik pleit ze voor 'pervasive access to parental control software. Retailers should provide this at the point of purchase, and ISPs should include the software as part of their service. Search companies should agree to provide a 'safe search' option that's easily accessed from the main search portal, and can be locked in on a given machine. Content providers should also agree to strict takedown times for potentially harmful content'. Dit alles moet worden gecoordineerd door een overheidsinstelling die samenwerkt met de verschillende leveranciers. Ze vermijd de aanbeveling van nieuwe wetten, maar wil wel dat bestaande wetten worden geevalueerd om te bepalen hoe ze kunnen worden gemoderniseerd of verduidelijkt om de technologische vooruitgang te kunnen bijbenen. Het bestaande onderzoek over games en ontwikkeling van kinderen geeft, volgens Byron, alleen maar aan dat 'there is a strong body of ethnographic research which argues that context and the characteristics of each child will mediate the effects of playing video games. This, ultimately, means that parents should determine what gaming content is appropriate for their children. To make parents' job easier, there should be improvements in the existing game ratings system, along with improved enforcement of age limits'. Het rapport legt ook sterke nadruk op opvoeding en de rol van scholen. Byron roept op tot teacher training and certification programs to include information on the safe use of technology, and to expand the educational material offered to include programs targeted at parents to help them understand how to monitor and assist their children'. Het rapport onderkent heel veel dingen die veel mensen eigenlijk niet toe willen geven, namelijk dat ieder kind uniek is, dat 'one-size-fits-all' regels niet werken, dat ouders zich zelf moeten ontwikkelen om in staat te zijn intelligente grenzen te stellen en dat risico niet vermeden kan worden. Een rapport wat helder aangeeft dat afwachten tot de overheid iets doet zinloos is. Een rapport dat ook in Nederland maar eens goed gelezen moet worden, want het slaat een aantal spijkers wel erg hard goed op de kop. En dat kan ook hier geen kwaad….
