IBM bouwt voor een onbekende klant een opslagunit waarop 120PB aan data past. Daarmee is het veel groter dan het grootste (bekende) opslagsysteem tot nu toe. De opslag wordt gemaakt met 200.000 harde schijven van ieder gemiddeld 600GB. Door alle harde schijven aan elkaar te koppelen wordt een opslagunit gemaakt met 120 petabyte aan geheugen. De klant wil met de enorme hoeveelheid opslag gedetailleerde simulaties maken van situaties in de werkelijkheid.
De schijven zullen worden geplaatst in horizontale lades in hoge rekken, maar koeling moet worden gedaan door water, omdat er niet genoeg ruimte is voor meer traditionele koelmethoden. De opslag is voldoende om zestig keer de hele database van internetarchief Wayback Machine te bevatten.